19-21

Het pinkster weekend was rustiger dan met hemelvaart, maar degene die er waren waren aardig dus het was leuk. Zondag ben ik een tijd bezig geweest met de tegels die rondom het zwembad liggen, met de hogedrukreiniger centimeter voor centimeter die tegels schoonspuiten.
Maandag bezig geweest met het zwembad zelf, alle viezigheid eruit halen. Onder andere: blaadjes, modder, grote kikker, kleine kikker, dode kikker, kikkers met staart en kikkervisjes.
Dinsdag had ik vrij en ging ik mountainbiken. Mijn vader zou dinsdag aankomen in de Ardennen, ruim 25 km verderop, dus ik had bedacht om daar naartoe te gaan. Na een paar km kwam ik die steile berg echt niet meer verder op. Ik kan er allerlei mooie excuses voor verzinnen, dat heb ik ook wel gedaan, maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen. Het kwam er op neer dat ik te weinig conditie had. Toen heb ik mn vader gesmst dat ik niet naar hem toe kwam en ben ik gewoon een beetje rond gaan fietsen, de omgeving verkennen en wat boodschappen doen. ’s Middags lekker bij mn caravan gezeten en ’s avonds ben ik weer gaan fietsen. Ik was een perfecte weg tegen gekomen die voornamelijk omhoog ging, dan kan je dus door gaan tot je niet meer kan en hoef je op de terugweg zowat alleen maar te remmen. Op een gegeven moment eindigde het pad dat ik had genomen bij een bos. Dus ik dacht: ‘o jammer, een bos’, toen dacht ik: ‘oja, ik heb een mountainbike, leuk! een bos!’. Dus ik dat bos in en lekker crossen over het bospaadje. Dat werd alleen steeds smaller en hield ineens op. Toen ben ik maar terug gegaan want ik had weinig zin om te verdwalen. Op de terugweg kwam ik er achter dat ik ergens moest kiezen of ik naar links of rechts wilde, op de heenweg had ik dat helemaal niet gezien. Ik heb maar gekozen voor de weg waar de meeste laaghangende takken waren en dat was gelukkig de goede kant. Het was echt heel leuk om zo door het bos te rijden maar ik ga het voorlopig niet meer doen, het was namelijk ook best wel eng. Ik was echt wel een beetje bang dat ik zou vallen en mn been breken. Opzich natuurlijk geen ramp, mn botten zijn zo goed ontworpen dat ze zich vanzelf weer herstellen, maar alleen in een bos vind ik toch geen ideale plek. Onderweg naar de camping ben ik nog allerlei weggetjes tegen gekomen die echt moet gaan verkennen dus ik heb nog genoeg te doen. Na het fietsen heb ik genoten van een lekker rood wijntje, een croissant met kaas en een veel te spannend boek wat ik echt uit moest lezen waardoor ik weer veel te laat naar bed toe ben gegaan.